W Polsce dyskusyjne kluby filmowe zaczynają pojawiać się w połowie lat pięćdziesiątych na fali październikowej odwilży. Pierwszym oficjalnie zarejestrowanym Dyskusyjnym Klubem Filmowym był ten istniejący przy legendarnym czasopiśmie „Po prostu”.
Pierwszym filmem, który mogli zobaczyć widzowie w ramach Klubu był nomen omen „Dyktator” Charli`ego Chaplina.
Projekcja odbyła się w sali kinowej w Pałacu Kultury i Sztuki im.Józefa Stalina.
Niedługo później powołano do życia Polską Federację Dyskusyjnych Klubów Filmowych.
W czasach realnego socjalizmu DKFy były miejscem, gdzie można było obejrzeć filmy
niedostępne w oficjalnej dystrybucji. Wtajemniczeni mogli podyskutować nad dziełami
Antonioniego, Jarmuscha i wielu innych mistrzów kina.
Apogeum popularności Dyskusyjnych Klubów Filmowych przypada na lata osiemdziesiąte.
Później ich konkurencją stanie się rosnąca popularność kaset VHS.
Zmiana charakteru społecznej cyrkulacji treści kultury nie doprowadziła do upadku idei klubu filmowego.
Kilkanaście lat temu nazwa DKF Dyskusyjny Klub Filmowy została zarejestrowana w Urzędzie Patentowym.
